CONGREGATIO SORORUM DIVINI CORDIS IESU

SIOSTRY BOŻEGO SERCA JEZUSA

Wszystko na większą chwałę Bożego Serca!

118 LAT WSPÓLNOTY

Zgromadzenie Sióstr Bożego Serca Jezusa powstało z Sodalicji Bożego Serca Jezusa, założonej w 1905 r. we Wrocławiu przez Sługę Bożą Matkę Gabrielę Klausa CDC. Jako miejsce realizacji charyzmatu sodalistek i następnie sióstr Matka Gabriela utworzyła pierwszy na obecnych ziemiach Polski Sekretariat Caritas dla miasta Wrocławia. Aby wynagradzać Bożemu Sercu za grzechy i brak miłości, którym Je ranimy oraz dla służby Chrystusowi w ubogich bliźnich nasza Założycielka dała początek wielu dziełom miłosierdzia.

Charyzmat wspólnocie nadała Sł. Boża M. Gabriela Klausa, Założycielka Sodalicji Bożego Serca Jezusa, Zgromadzenia oraz Sekretariatu Caritas dla miasta Wrocławia.

HISTORIA

Poprzez wszystko, co robimy, chcemy wynagradzać Bożemu Sercu za grzechy i brak miłości świata. Tę intencję nadajemy wszystkim naszym pracom.

Dzięki temu każde nasze działanie staje się modlitwą, każda posługa jest uwielbieniem Umiłowanego. Podejmujemy się bardzo różnych zadań – w zależności od potrzeb Kościoła oraz naszych możliwości i talentów.

Czytaj więcej

CO ROBIMY?

Poprzez wszystko, co robimy, chcemy wynagradzać Bożemu Sercu za grzechy i brak miłości świata. Tę intencję nadajemy wszystkim naszym pracom.

ZAJĘCIA TERAPEUTYCZNE ⸻

PRACA Z DZIEĆMI Z NIEPEŁNOSPRAWNOŚCIAMI

Od 2010 r. organizujemy w naszym domu we Wrocławiu zajęcia terapeutyczne dla dzieci z niepełnosprawnościami. W naszej POZYTYWCE dzieci spędzają czas po zajęciach szkolnych; to właśnie tutaj spotykają się z rówieśnikami, wraz z siostrami bawią się, odkrywając swoje możliwości i rozwijają pasje. Sami zobaczcie naszą POZYTYWKĘ!

OPIEKA I SŁUŻBA ⸻

SŁUŻBA UBOGIM W CARITAS

Założycielka naszego Zgromadzenia założyła w 1905 r. Sekretariat Caritas dla miasta Wrocławia (pierwsza Caritas na obecnych ziemiach Polski!) jako miejsce realizacji charyzmatu dla rodzącej się Wspólnoty. Jej dzieło podejmujemy i dziś, służąc ubogim w Caritas Archidiecezji Wrocławskiej.

PRACA Z BEZDOMNYMI

Ubogiego Chrystusa widzimy w Jego najuboższych dzieciach, służąc osobom bezdomnym w łaźni. Czyste ubranie, uśmiech, dobre słowo – to spotkania codzienne spotkania z naszym Panem, który mówi Byłem nagi, a przyodzialiście mnie (Mt 25,36).

POMOC UCHODŹCOM

Pragniemy ukazywać Boże Serce tym, którzy doświadczyli dramatu wojny, szukają bezpieczniejszego świata dla swoich bliskich. Setki osób uciekających przed wojną w Ukrainie otrzymuje od nas nie tylko pomoc materialną, ale przede wszystkim wsparcie duchowe, modlitwę, rozmowę w ojczystym języku, możliwość spotkania i wspólnej modlitwy naszym domu. Byłem przybyszem, a nie przyjęliście Mnie. (Mt 25,35)

DUSZPASTERSTWO NIESŁYSZĄCYCH ⸻

GŁOSIĆ W ŚWIECIE CISZY

Nie migamy się od głoszenia, ale migamy dobrą nowinę! Od niemal pół wieku siostry Bożego Serca służą w duszpasterstwie niesłyszących. Siostry niosą Słowo, które można doświadczyć, nie słysząc, pomagają przeżywać wiarę, tłumacząc na język migowy liturgię, nabożeństwa, katechizując w ośrodku dla osób niesłyszących. Swoją obecnością i towarzyszeniem w świecie ciszy pokazują Boże Serce.

SŁUŻBA W SZPITALACH ⸻

POSŁUGA CHORYM

Siostra w szpitalu jest kawałkiem Nieba - tak orzekli pacjenci. Posługa chorym dzieciom na oddziale szpitalnym to przestrzeń rozdawania miłości Bożego Serca. W doświadczonych chorobą osobach widzimy naszego cierpiącego Pana; przez towarzyszenie im w chorobie, niesienie wsparcia i ulgi w cierpieniu chcemy służyć samemu Chrystusowi.

MSZE ŚWIĘTE I NABOŻEŃSTWA⸻

OPRAWA LITURGII

Być głosem – uwielbieniem, modlitwą. Sceny światowe są niczym, gdy można śpiewać samemu Bogu wobec Jego Dworu Niebieskiego – na każdej liturgii. Póki mego życia, chcę śpiewać dla Pana, grać mojemu Bogu, póki mi życia starczy. Niech miła Mu będzie pieśń moja, będę radował się w Panu. (Ps 104,33-34)
Siostry prowadzą w parafiach schole dziecięce i młodzieżowe, służą jako organistki.

PRACA W PARAFII⸻

ZAKRYSTIA

Z miłością służymy Chrystusowi Eucharystycznemu, pracując w parafiach jako zakrystianki. Ubieramy kwiatami ołtarze Króla, dbamy o Jego świątynie, posługujemy Jego kapłanom i wiernym. Dla mnie zaś jest szczęściem przebywać blisko Boga (Ps 73,28)

SŁUŻBA W DOMU KRÓLA⸻

KLASZTOR

Dbamy o nasz klasztor, który jest domem Króla. Jak wielkim szczęściem jest mieszkać z Nim pod jednym dachem! Wszystko ma sens, gdy wiemy, że każda praca jest usługiwaniem Bogu Samemu, który jest Panem Domu.

KATECHEZA ⸻

NAUKA DZIECI

Praca w szkole i parafii to możliwość, by pokazywać najmłodszym Pana Boga i wprowadzać ich w relacje z Nim; uczyć modlitwy, opowiadać dzieciom i młodzieży o Bogu, którego poznałyśmy, pokochałyśmy i mamy wielkie szczęście Jemu służyć.

DLA KANDYDATEK DO NASZEGO ZGROMADZENIA

Wstępując do Zgromadzenia wchodzimy na drogę naśladowania naszego Pana; aby oddać się Jemu całkowicie kształtujemy nasze serca na wzór Jego Najświętszego Serca w formacji zakonnej, która ma swoje etapy:

śluby wieczyste_Zgromadzenie Sióstr Bożego Serca

409030067_644378394559788_4032952039002109494_n

pierwsze śluby JUNIORAT_Zgromadzenie Sióstr Bożego Serca

POSTULAT

To czas wzajemnego poznawania się kandydatki i Zgromadzenia. Postulantka już mieszka i żyje ze Wspólnotą zakonną, uczestniczy w jej życiu, lecz to nadal czas rozeznawania, ugruntowania powołania. Trwa przynajmniej pół roku. Postulantki chodzą jeszcze w ubraniach świeckich, lecz na Eucharystię, święta i wspólne wyjścia zakładają czarne sukienki postulanckie.

NOWICJAT

Rozpoczyna się obłóczynami, czyli przyjęciem stroju zakonnego. Otrzymujemy czarny habit ze szkaplerzem, a nowicjuszki wyróżnia biały welon oraz medalion. Siostra poświęca się Matce Bożej, by pod Jej opieką wejść w życie zakonne. To Maryja prowadzi nas do Bożego Serca.
Nowicjat jest czasem pogłębionej formacji, poznawania duchowości i historii Zgromadzenia. Trwa dwa lata i przeżywany jest w domu formacyjnym we Wrocławiu.

JUNIORAT

Siostra składa czasowe śluby czystości, ubóstwa i posłuszeństwa. Otrzymuje czarny welon i krzyż profesyjny zamiast medalionu. Kontynuuje formację pod okiem siostry mistrzyni, ale może podejmować pracę lub studia, służyć na placówkach Zgromadzenia. Trwa pięć lat.

PROFESJA WIECZYSTA

Zaślubiny z Chrystusem nie tylko "aż do śmierci" lecz na wieki. Uroczysta modlitwa konsekracyjna poświęca siostrę Boskiemu Oblubieńcowi, znakiem wieczystych zaślubin jest złota obrączka. To nie koniec czasu formacji, który każda z sióstr kontynuuje ją aż do spotkania z Nim twarzą w twarz.

FAQ Najczęściej zadawane pytania

⦁ Czy do przyjęcia do Zgromadzenia wymagana jest matura?

Nie. Zdarza się, że siostry uzupełniają wykształcenie już będąc w Zgromadzeniu, ale nie jest to reguła ani konieczność.

⦁ W jakim wieku kobiety są przyjmowane do Zgromadzenia?

Od 18 do 35 roku życia, choć zdarzają się wyjątki. Łaska prowadzi różnymi drogami, stąd gdy zgłasza się osoba powyżej tego wieku, rozważa się indywidualnie.

⦁ Czy można studiować będąc siostrą? Czy tylko teologię?

Tak, przełożeni często posyłają na studia, w zależności od predyspozycji i potrzeb, aby móc realizować określone dzieło. Stąd nie zawsze jest to teologia, studiujemy również na świeckich uczelniach.

⦁ Czy trzeba mieć posag?

Nie:) Tym, co wnosimy do Zgromadzenia są nasza dobra wola, rozkochane w Bogu serce i nasze talenty, które stają się bogactwem Wspólnoty.

⦁ Jakie dokumenty trzeba mieć ze sobą?

Akt chrztu i bierzmowania, opinia księdza proboszcza, życiorys, świadectwo ukończenia ostatniej szkoły, zaświadczenie od lekarza o stanie zdrowia, opinia psychologa, prośba o przyjęcie.

⦁ Dlaczego siostry noszą obrączki?

To znak zaślubin z Chrystusem, naszym Oblubieńcem. Obrączkę otrzymujemy składając śluby wieczyste.

⦁ Czy siostry wyjeżdżają do rodziny? Czy można je odwiedzać?

Oczywiście. Każdego roku jeździmy na odpoczynek do domów rodzinnych, również z radością gościmy bliskich naszych sióstr w klasztorze.

⦁ Ile razy dziennie siostry się modlą?

Staramy się, aby cały nasz dzień był modlitwą - wszystkim naszym działaniom nadajemy intencje. Niemniej każdego dnia kilka godzin spędzamy na "tradycyjnej modlitwie", która przeplata nasze codzienne obowiązki. M.in. pięć razy dziennie modlimy się liturgią godzin - odmawiamy brewiarz, codziennie wspólnie przeżywamy centrum każdego naszego dnia — Eucharystię, modlimy się Słowem Bożym, różańcem, w ciągu dnia nawiedzamy i adorujemy Serce Boże w Najświętszym Sakramencie.

⦁ Co to jest brewiarz?

To modlitwa liturgiczna ludu Bożego; w całym Kościele o tych samych porach dnia kapłani, osoby konsekrowane oraz liczni świeccy, modlą się tymi samymi modlitwami z Pisma Świętego- psalmami i pieśniami. To wyraz jedności Kościoła, jego powołani jednym głosem uwielbiają Pana Boga i wstawiają się za wszystkie dzieci Boże.