Matka Gabriela w legnickim Domu Słowa

Nasza s. Agnieszka miała ostatnio okazję opowiadać o naszej Matce Założycielce i charyzmacie Wspólnoty na diecezjalnym spotkaniu osób konsekrowanych. Tak relacjonuje swoje wystąpienie:

27 kwietnia 2024 roku w legnickim Domu Słowa odbył się dzień wspólnoty osób konsekrowanych w ramach formacji stałej dla tych osób. Głównym założeniem spotkań jest wniesienie w nasze życie doświadczenia jedności i radości wzajemnego poznania się, wspólnej modlitwy w sprawach leżących nam na sercu a nade wszystko wspólne uwielbienie Jezusa Pana i Zbawiciela

W czasie spotkań przy stole Ksiądz referent zaproponował przygotowywanie krótkich rysów historycznych przez siostry ze zgromadzeń zakonnych, które pracują na terenie diecezji legnickiej. Taka forma spotkania okazała się niezwykle ubogacająca i cieszy się wielkim zainteresowaniem ze strony wszystkich uczestniczek Dnia Wspólnoty.
Na kwietniowe spotkanie otrzymałam prośbę od Księdza referenta, aby przedstawić historię i Założycielkę naszego Zgromadzenia zakonnego.
Wykonałam to zadanie wychodząc od modlitwy Victima, aby nawiązać do biografii autorki tej modlitwy – Gabrieli Klausa. Starałam się ukazać charyzmat Sodalicji
i naszego Zgromadzenia w integralnym powiązaniu ze ślubem Victima.
Dzięki nieocenionej pomocy Matki Generalnej oraz Sióstr z Domu Generalnego, mogłam zaprezentować archiwalne zdjęcia Matki Gabrieli, Sodalistek oraz aktualną działalność sióstr z naszego Zgromadzenia zakonnego. Wykorzystałam też portret Matki Gabrieli aby przygotować „kącik Zgromadzenia Sióstr Bożego Serca Jezusa”. Znalazły się tam obrazki z reprodukcją dzieła M. Agnes von Geyr, książki autorstwa Matki Gabrieli oraz cytaty z dzieł naszej Założycielki, które cieszyły się ogromną popularnością na tym spotkaniu. Za możliwość wykonania tej prezentacji i prelekcji dziękuję Siostrom z mojego Zgromadzenia zakonnego oraz ks. dr Krzysztofowi Wiśniewskiemu, referentowi biskupiemu ds. życia konsekrowanego w diecezji legnickiej oraz wszystkim uczestniczkom kwietniowego Diecezjalnego Dnia Wspólnoty Osób Konsekrowanych w legnickim Domu Słowa.
s. Agnieszka Sosnowska CDC

No Caption

No Caption

A oto treść referatu Siostry:)

Zalążkiem Zgromadzenia Sióstr Bożego Serca Jezusa jest następująca modlitwa, którą nazywamy modlitwą Victimy: „O mój ukrzyżowany Zbawicielu i Oblubieńcze, Jezu Chryste, z najgłębszym żalem i z najczulszą miłością zanurzam się w świętości Twojego, tak boleśnie zranionego Serca i oddaję się Tobie na nowo, na zawsze i nieodwołalnie jako ofiara miłości.

Moim największym pragnieniem jest poprzez ciągłe umartwianie się i zaparcie się siebie zostać ofiarowaną w ogniu Twojej Boskiej Miłości, aby spełnić wolę Przedwiecznego Ojca i całkowicie zjednoczyć się z Twoją wieczną ofiarą w Najświętszej Eucharystii.

Oto jest moje postanowienie: cierpieć z Tobą i umrzeć o Victima Caritatis, na krzyżu, uczestniczyć w Twojej zniewadze i najskrajniejszej biedzie na miarę mojej słabości.

Dlatego przyrzekam Ci na zawsze i nieodwołalnie, przyjmować z ochotą i cierpliwością zapomnienie, odrzucenie i zniewagę, niezrozumienie moich dobrych zamiarów, jak również brak miłości i jakiekolwiek zranienie, nie tłumacząc się i nie skarżąc.

Aby pójść za Tobą tak blisko jak to możliwe w tej najskrajniejszej biedzie, chcę być uboga w szacunek i uznanie, uboga w uzdolnienia i powodzenie, uboga również w zewnętrzną i wewnętrzną pociechę, jeśli to jest Twoją Najświętszą Wolą.

Spoglądając z miłością na Twoje nasycone zniewagami i opuszczeniem Serce, chcę powiedzieć jak Dobry Łotr: „Otrzymuję tylko to, na co zasłużyłam moimi grzechami. Lecz On nic złego nie uczynił”.

Racz łaskawie przyjąć, o mój Boski Panie i Oblubieńcze, całkowite moje oddanie się Tobie i spraw, by przez nie spłynęło na nasza wspólnotę, jej członkinie i wszystkich, którzy są jej bliscy, Twoje przeobfite błogosławieństwo.

Dodaj mi łask, abym wytrwała w wierności pod krzyżem, aż zechcesz mnie przyjąć do Twojego wiecznego Królestwa. W Twojej niezmierzonej dobroci i miłosierdziu obdarz mnie łaską, abym żyła i umarła jako victima caritatis Twojego Bożego Serca. Amen”

Tą właśnie modlitwą modliła się założycielka naszego Zgromadzenia Matka Gabriela Klausa.

Kim była autorka tak odważnej modlitwy?

Gabriela Klausa urodziła się 26 sierpnia 1870 roku w Mysłowicach na Górnym Śląsku. Wkrótce po narodzinach Gabrieli cała rodzina Klausa przeprowadziła się w okolice Wrocławia.

We Wrocławiu ukończyła wraz ze starsza siostrą seminarium nauczycielskie. Natomiast jej bracia: Eberhard i Siegbert studiowali na Uniwersytecie Wrocławskim.

Gabriela od dzieciństwa wyróżniała się pobożnością, sumiennością i pogodą ducha ale także siła charakteru i niezwykłym porywem ducha.

Sama Gabriela pisała o czasach swej młodości: „Po ukończeniu lat 18 stałam się żądna rozrywki i oddałam próżności świata. Tym martwiła się moja mama”. Lubiła spotkania towarzyskie i bale. Pochłaniała ją lektura niemieckich klasyków, również tych, których jej zabraniano. Jednak nigdzie nie mogła znaleźć ideałów, za którymi podświadomie tęskniła. Napisała, że łuski spadły jej z oczu po lekturze „Historii mnichów z Zachodu” Montalembetra. Im dłużej czytała tę książkę, tym bardziej pragnęła prowadzić właśnie takie życie; pełne wyrzeczeń. Wówczas czuła się szczęśliwa jak nigdy.

W tym czasie pojawiła się myśl, by porzucić świat i wstąpić do zakonu, jednak nie mogła się zdecydować jaki zakon wybrać. Od roku 1896 do 1901 przebywała w sodalicji św. Piotra Klawera w Salzburgu, gdzie współpracowała z bł. Teresą Ledóchowską. Jednak nieszczęśliwy wypadek sprawił, że musiała opuścić sodalicję aby odzyskać zdrowie, wówczas doszła do przekonania, że ta praca nie  była zamysłem Boga dla niej.

W roku 1902 wyjechała do Szwajcarii, gdzie postanowiła spróbować swych sił w klasztorze kontemplacyjnym Córek Serca Jezusa w miejscowości Schwyz. Niestety, to również nie było jej powołaniem. Po kilkumiesięcznym pobycie powróciła do rodzinnego Wrocławia.

Tam zamieszkała u sióstr jadwiżanek i podjęła się pracy charytatywnej pod kierownictwem ks. Paula Oppermanna, który był także ojcem duchownym w Seminarium Duchownym we Wrocławiu.

Dokonywała też przekładu z języka francuskiego na niemiecki biografii założycielki Zgromadzenia Córek Serca Jezusa. Później na prośbę kierownika duchowego opracowała statuty dla kobiet zajmujących się apostolatem świeckich.

W październiku 1904 roku we Wrocławiu obradowała konferencja Caritasu katolickich Niemiec. Gabriela brała udział w tych wykładach, dlatego postanowiła zainteresować wrocławskiego kardynała Georga Koppa propozycją założenia we Wrocławiu katolickiej instytucji Caritas.

Aby przygotować się do takiej działalności, wyjechała do Berlina, aby w Biurze Niemieckiego Towarzystwa Kultury Etnicznej zapoznać się z działalnością tamtejszego sekretariatu.